معنی شیله و پیله

لغت نامه دهخدا

شیله پیله

شیله پیله. [ل َ / ل ِ ل َ / ل ِ] (اِ مرکب، از اتباع) مکر و دستان.نفاق و دورویی: آدم بی شیله پیله ای است، یعنی یکرو و راست و درستکار است. (یادداشت مؤلف). غرض و مرض. حیله گری. حقه ای زیر سر داشتن. معمولاً این ترکیب به شکل منفی استعمال می شود: فلان کس شیله پیله توی کارش نیست. (فرهنگ لغات عامیانه). رجوع به شیله و پیله شود.


شیله و پیله

شیله و پیله.[ل َ / ل ِ وُ ل َ / ل ِ] (اِ مرکب، از اتباع) (اصطلاح عامیانه) سوسه. شایبه. مکر. خدعه: آدم بی شیله وپیله ای است. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به شیله پیله شود.


بی شیله پیله

بی شیله پیله. [ل َ ل َ / ل ِ ل ِ] (ص مرکب) در تداول عامه، بی دوزو کلک. صاف و ساده. راستاحسینی. بی حیله و تزویر.

فرهنگ فارسی هوشیار

شیله و پیله

(اسم) سوسه شلیبه مکر خدعه: آدم بی شیله و پیله ایست.


بی شیله پیله

بدون حقه بازی بی شایبه صاف و ساده

فرهنگ عوامانه

پیله(شیله و پیله)

نادرستی و نیرنگ و حقه را گویند.


شیله و پیله

ریا و نادرستی را گویند.

حل جدول

شیله و پیله

ریا و نادرستی.

ریا و نادرستی


شیله پیله نداشتن

درست کاری و با خلوص نیت، ‌ساده و بی‌کلک

درستکاری و با خلوص نیت


بی شیله و پیله

یک رو


بی شیله پیله

یکرو

فرهنگ معین

شیله و پیله

(لَ یا لِ هُ. لَ یا لِ) (اِمر.) (عا.) مکر، نیرنگ.

فرهنگ عمید

بی شیله پیله

صاف‌وساده،
بی‌ریا،
بدون حقه‌بازی،

معادل ابجد

شیله و پیله

398

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری